Μετρική ποικιλότητα και φυλετικός διμορφισμός στο γένος Mesopithecus

Περίληψη

Η μελέτη του φυλετικού διμορφισμού και της μετρικής ποικιλότητας στο γένος Mesopithecus αποτέλεσαν τον κύριο στόχο της παρούσας εργασίας. Για τον σκοπό αυτό έγινε αρχικά ο έλεγχος της ομοιογένειας στα δόντια του Mesopithecus pentelicus με τη χρήση κάποιων στατιστικών δεικτών (CV, R%, I max/min ). Στη συνέχεια πραγματοποιήθηκε η διερεύνηση του βαθμού φυλετικού διμορφισμού των κυνοδόντων, των γομφίων και των προγομφίων της άνω και κάτω γνάθου του Mesopithecus pentelicus με τον υπολογισμό του δείκτη φυλετικού διμορφισμού (ISD). Στην προσπάθεια αυτή κρίθηκε σκόπιμο (πλην των κλασσικών μεθόδων) να χρησιμοποιηθεί και η στατιστική μέθοδος επαναδειγματοληψίας (resampling), η οποία είναι γνωστή ως (μη-παραμετρική) μέθοδος bootstrap. Οι μετρήσεις που χρησιμοποιήθηκαν προέρχονται από το υλικό του Mesopithecus pentelicus του Πικερμίου που βρίσκεται στο Μουσείο Παλαιοντολογίας και Γεωλογίας του Πανεπιστημίου Αθηνών, τα Μουσεία Φυσικής Ιστορίας του Λονδίνου, του Παρισιού, της Βιέννης, του Μονάχου, και το Εργαστήριο Παλαιοντολογίας του Πανεπιστημίου της Βιέννης. Συμπερασματικά, ο κυνόδοντας παρουσιάζει πολύ μεγάλο διμορφισμό. Επιπρόσθετα ο διμορφισμός είναι υπαρκτός στους γομφίους της άνω και κάτω γνάθου για το Mesopithecus pentelicus, με τον διμορφισμό στον δεύτερο και τρίτο γομφίο της άνω γνάθου να είναι ελαφρώς μεγαλύτερος από τον αντίστοιχο της κάτω γνάθου. Παραπλήσιος είναι και ο διμορφισμός στον τέταρτο προγόμφιο. Αντίθετα, ο τρίτος προγόμφιος παρουσιάζει μεγάλο διμορφισμό, με το διμορφισμό του τρίτου προγομφίου της κάτω γνάθου να είναι εμφανώς μεγαλύτερος από τον διμορφισμό του αντίστοιχου δοντιού στην άνω γνάθο. Αυτό οφείλεται πιθανώς στην ανάπτυξη της ακονισμένης επιφάνειας του τρίτου προγομφίου της κάτω γνάθου (p3) με αποτέλεσμα να επηρεάζεται το μήκος του δοντιού.

The study of sexual dimorphism and metric variation in genus Mesopithecus have been the main aim of this work. For this purpose was initially tested for homogeneity of the teeth of Mesopithecus pentelicus by using some statistical indicators (CV, R%, Imax/min). The degree of sexual dimorphism of canines, molars and premolars of the upper and lower jaw of Mesopithecus pentelicus is studied by calculating the index of sexual dimorphism (ISD). In this effort is appropriate to use (except of the classical methods) the statistical method resampling, which is known as a (non-parametric) method bootstrap. The material used is that of Mesopithecus pentelicus from Pikermi, housed in the Museum of Paleontology and Geology in the University of Athens, the Natural History Museums of London, Paris, Vienna, Munich, and the Laboratory of Paleontology in the University of Vienna. In conclusion, canines present a great degree of sexual dimorphism. Additionally, the dimorphism exists in the upper and lower molars of Mesopithecus pentelicus. The dimorphism of the second and third molar of the maxilla is slightly greater than that of the corresponding teeth of the mandible. Nearby is the dimorphism in the fourth premolar. In contrast, the third lower premolar presents a greater degree of dimorphism than the upper one; this is possibly due to the development of the honing facet which affects the length of the tooth.