Tooth morphology, molar enamel thickness and dental microwear textural analysis of modern Cercopithecines with application on European Paradolichopithecus/Procynocephalus and comparisons with Pleistocene Papionins from Omo Valley in Africa

Περίληψη

Στην παρούσα εργασία, διερευνάται η διατροφική οικολογία του απολιθωμένου πρωτεύοντος Procynocephalus από την απολιθωματοφόρο θέση Δαφνερό-3 που χρονολογείται στο Κάτω Πλειστόκαινο (Μέσο Βιλλαφράγκιο). Για την επίτευξη του σκοπού αυτού, συγκρίνονται δεδομένα οδοντικής μικροτριβής του πρωτεύοντος από το Δαφνερό-3, (με χρήση ομοεστιακού μικροσκοπίου) με δεδομένα από ένα σύνολο απολιθωμάτων του γένους Papiο και μορφές σύγχρονων πρωτευόντων με διαφορετικές διατροφικές συνήθειες (Papio cynocephalus n=27, Papio ursinus n=12, Theropithecus gelada n=12, Semnopithecus entellus n=8, Gorilla beringei n=16, Macaca fascicularis n=20). Για την εκτίμηση των διατροφικών δυνατοτήτων της οδοντοστοιχίας του πρωτεύοντος από το Δαφνερό-3, τελούνται μετρήσεις πάχους αδαμαντίνης, δισδιάστατες και τρισδιάστατες (με τη βοήθεια εικόνων αξονικής τομογραφίας), υπολογίζονται δύο δείκτες που περιγράφουν την γομφική διέυρυνση (MF και DFI) και συγκρίνονται με σύγχρονα Papio και τρείς ομάδες ανθρωποειδών με διαφορετικές διατροφικές συνήθειες. Επιπλέον, για να διερευνηθεί η διατροφική οικολογία του συνόλου απολιθωμένων Papio από την κοιλάδα Όμο (Αιθιοπία, Αφρική) και η αντιπαράθεση τους με τον Procynocephalus από το Δαφνερό-3, συγκρίνονται οι διακυμάνσεις δύο μεταβλητών, πολυπλοκότητα (Complexity, Asfc) και ανισοτροπία (Anisotropy, epLsar), στα γεωλογικά μέλη του σχηματισμού Σουνγκούρα που αντιστοιχούν στην ηλικία του πρωτεύοντος από το Δαφνερο-3. Τα αποτελέσματα δείχνουν ότι η υφή οδοντικής μικροτριβής του δείγματος από το Δαφνερό-3 διαφέρει από τα σύγχρονα πρωτεύοντα του τρέφονται κυρίως με φύλλα και μοιάζει περισσότερο με την υφή των πρωτευόντων που εμφανίζουν διατροφή βασισμένη σε πιό σκληρά διατροφικά αντικείμενα. Τα αποτελέσματα του πάχους της αδαμαντίνης των γομφίων σε συνδυασμό με τα δεδομένα των δύο δεικτών που περιγράφουν την μορφολογία των γομφίων (MF και DFI), δείχνουν ότι το πρωτεύον από το Δαφνερό-3 ήταν ικανό να καταναλώσει σκληρά διατροφικά στοιχεία. Τα τελευταία φαίνεται ότι αποτελούσαν σημαντικό τμήμα της διατροφής του ανάλογα με την χωρική και εποχική τους διαθεσιμότητα. Τα χαρακτηριστικά της υφής της οδοντικής μικροτριβής του Procynocephalus από το Δαφνερό-3 και των απολιθωμένων Papio από τη κοιλάδα Όμο (Αιθιοπία, Αφρική), υποστηρίζουν την υπόθεση της επέκτασης των ανοιχτών εκτάσεων με φυτοκάλυψη στο Κάτω Πλειστόκαινο και επισημάνεται μία τάση για πιό ανοιχτά περιβάλλοντα ανάμεσα στα 2.36 και 1.9 εκ. χρόνια.

In this study, we explore the feeding ecology of the recently unearthed cranium of the fossil primate genus Procynocephalus from the Early Pleistocene site of Dafnero-3, Northern Greece. To succeed that we compare dental microwear textural analysis data from the Greek specimen, using confocal microscopy, in comparison with a set of fossils Papio specimens and also extant primates with known dietary differences (Papio cynocephalus n=27, Papio ursinus n=12, Theropithecus gelada n=12, Semnopithecus entellus n=8, Gorilla beringei n=16, Macaca fascicularis n=20). To explore the dietary capabilities of Procynocephalus from Dafnero 3 we measure 2D and 3D enamel thickness (using CT scan imaging) and two indices: molar flare index (MF) and dentine flare index (DFI), in comparison with modern Papio and three dietary groups of hominoids. Additionally, to explore the feeding ecology of a set of fossil Papio from Omo Valley, Africa and the vicariance between them and Procynocephalus from Dafnero-3, we compare the variation of complexity (Asfc) and anisotropy (epLsar) variables, focusing our efforts on contemporaneous assemblages with the fossil from Greece. Results indicate that the microwear texture from Dafnero 3 specimen differs from the extant folivorous primates compared and instead resemble more closely the hard object feeders/omnivorous primates. Results of the enamel thickness combined with data from the two indices that describe the morphology of the molars (MF and DFI), indicate that Procynocephalus from Dafnero 3 was capable of consuming hard food objects and may have played an important part of its diet depending on spatial and seasonal availability. The dental microwear texture characteristics of Procynocephalus from Dafnero 3 and the fossil Papio from Omo Valley, supports the hypothesis of the expansion of grasslands at Early Pleistocene and highlight a trend towards more open environments between 2.36 and 1.9 Ma.