Τεκτονικές δομές στο ηλιακό σύστημα. = Tectonic structures at the solar system.

Περίληψη

Η παρούσα εργασία έχει ως στόχο τον συνδυασμό επιστημονικών στοιχείων που έχουν συλλεχθεί από ερευνητές, σχετικά με την τεκτονική δραστηριότητα που παρουσιάζουν ορισμένα σώματα του Ηλιακού συστήματος, και συγκεκριμένα ο Άρης, η Αφροδίτη, ο Ερμής και η Ευρώπη, ενώ κατά την ανάλυσή τους χρησιμοποιούνται αναλογίες της Γης και της Σελήνης. Τα μοντέλα που  προκύπτουν για κάθε ένα από τα παραπάνω σώματα, μας δίνουν μια εικόνα σχετικά με τις ομοιότητες και τις διαφορές μεταξύ των ουράνιων σωμάτων. Οι διαφορές αυτές εντοπίζονται κυρίως
στις διεργασίες σχηματισμού των δομών παρά στη γεωμετρία των δομών. Αντίθέτως, τα σώματα αυτά φαίνονται να εμφανίζουν όμοια μορφολογικά χαρακτηριστικά τα οποία οφείλονται σε  παρόμοιους ή τελείως διαφορετικούς ενδογενείς και εξωγενείς παράγοντες. Με βάση τα στοιχεία που συλλέγονται προκύπτει η γεωλογική ιστορία και η πορεία εξέλιξης των πλανητών αυτών. Ιδιαίτερα σημαντικό ρόλο στην κατανόηση των παραπάνω, αλλά και στην εξαγωγή συμπερασμάτων με βάση τα δεδομένα που συλλέγονται από διαστημικά οχήματα, παίζουν οι τάσεις στις οποίες
οφείλονται οι διάφορες δομές και γι’ αυτό το λόγο γίνεται εκτενής αναφορά σε αυτές σε κάθε σχετικό κεφάλαιο. Φυσικά όλα τα παρακάτω αποτελούν ένα δείγμα των ευρημάτων της επιστημονικής κοινότητας, ενώ οι απόψεις διαφέρουν μεταξύ των ερευνητών, εξαιτίας των ασαφιών των μετρήσεων, των διαφορετικών μοντέλων που χρησιμοποιούνται ανά περίπτωση, και κυρίως, των διαφορών που  προκύπτουν από την σύγκριση των παραπάνω παρατηρήσεων στα σώματα του ηλιακού συστήματος και της Γης, στις οποίες στηρίζεται η πλειοψηφία των συμπερασμάτων. Ως εκ τούτου γίνεται σαφές, ότι είναι απαραίτητη η περεταίρω έρευνα και συλλογή πληροφοριών για την αποκωδικοποίηση των μηχανισμών λειτουργίας των ουράνιων σωμάτων.

The present thesis aims at combining scientific data collected by researchers on the tectonic activity of certain bodies of the solar system, and specifically on Mars, Venus, Mercury and Europa, while their analysis uses analogies of the Earth and the Moon. The models that emerge for each of the above bodies give us an insight into the similarities and differences between the celestial bodies. These differences are mainly found in the procedures that create the structures rather than the geometry of the structures. Instead, these bodies appear to exhibit similar morphological characteristics due to similar or totally different endogenous and exogenous factors. Based on the data collected, we have a better image for the geological history and the course of evolution of these planets. Particularly important in understanding the above, but also in drawing conclusions based on data collected from space vehicles, are the stresses due to which the structures are formed, and for this reason extensive reference is made to them in each relevant chapter. Of course, all of the following are just a sample of the findings of the scientific community, while the views differ among researchers because of the measurement uncertainties, the different models used on a case-by-case basis and, above all, the differences between the ratios on which the majority of the conclusions are based. It is therefore clear that further investigation and collection of information is needed to decode the mechanisms of celestial bodies.