Μελέτη της θάλασσιας αύρας στην ευρύτερη περιοχή της Θεσσαλονίκης με τη χρήση αριθμητικού μοντέλου μέσης κλίμακας.

Περίληψη

Το τοπικό κλίμα της Θεσσαλονίκης διαμορφώνεται υπό την επίδραση της αρκετά περίπλοκης τοπογραφίας της περιοχής. Η γειτνίαση της θάλασσας με την ξηρά οδηγεί στην εμφάνιση τοπικών συστημάτων κυκλοφορίας εξέχουσας σημασίας, όπως αυτό της θαλάσσιας αύρας και επιτάσσει την εκπόνηση μιας διεξοδικής μελέτης των χαρακτηριστικών της, των συνθηκών που ευνοούν την ανάπτυξή της και των επιπτώσεών της. Λόγω της έντονης ηλιακής ακτινοβολίας στη Θεσσαλονίκη, η θαλάσσια αύρα παρατηρείται πολύ συχνά, ιδιαίτερα τη θερμή περίοδο του έτους και έχει τραβήξει το ενδιαφέρον αρκετών ερευνητών της για πολλές δεκαετίες. Στην παρούσα διατριβή ειδίκευσης μελετάται με τη χρήση ενός αριθμητικού μοντέλου μέσης κλίμακας (ΜΜ5) διεξοδικά ο κύκλος ζωής του φαινομένου της θαλάσσιας αύρας στην ευρύτερη περιοχή της Θεσσαλονίκης, καθώς αυτή αποτελεί μια ιδιαίτερη περίπτωση ως προς την ανάπτυξη του συστήματος αυτού, διότι λόγω της διαμόρφωσης της ακτογραμμής της, οδηγεί στη διασπορά της. Παρακολουθείται χωρικά και χρονικά, ως προς την αλληλουχία των φαινομένων που τη συνοδεύουν κάνοντας χρήση των δυνατοτήτων που παρέχει το αριθμητικό μοντέλο για την πλήρη μελέτη και περιγραφής αυτών, τόσο ποιοτικά όσο και ποσοτικά. Η μεγάλη ανάλυση στην εσωτερική περιοχή ολοκλήρωσης του μοντέλου (2Km), επιτρέπει την ανάδειξη της υπό μελέτη κυκλοφορίας, μέσω της παρουσίασης μιας χαρακτηριστικής ημέρας ανάπτυξης της θαλάσσιας αύρας, όχι ως απόδειξη της ικανότητας του μοντέλου να προσομοιώσει την πραγματικότητα, αλλά στο να παρουσιάσει τη λεπτή φύση ενός συστήματος τόσο μικρής κλίμακας. Αποδείχθηκε ότι αναπτύσσονται δύο κύτταρα κυκλοφορίας συνδεόμενα με ταχύτητες των 6 m/sec την ώρα της μέγιστης ανάπτυξής τους, που σημειώνεται στις 15 UTC. Οι πρώτες περιοχές σύγκλισης εντοπίζονται στις 7 UTC στην Πιερία και  στις 12 UTC στην ακτογραμμή της Θεσσαλονίκης. H διαφορά θερμοκρασίας αυξάνεικατά 1 ο C την ώρα, με τη μέγιστη των 7 ο C στις 14 UTC. Οι κατακόρυφες ταχύτητες στην περιοχή σύγκλισης είναι της τάξης των 0,6 m/sec και παρατηρούνται στις 15 UTC, οπότε στη συνέχεια το σύστημα αρχίζει να αποδυναμώνεται διατηρώντας τους ανέμους ως νοτιοανατολικούς για τις επόμενες τρεις με τέσσερις ώρες. Η διάρκεια της θαλάσσιας αύρας είναι μεγαλύτερη των 10 ωρών. Η διαταραχή της αρχικής ομοιογένειας του πεδίου της θερμοκρασίας, της υγρασίας, των γεωδυναμικών υψών ακολουθούν την ανάπτυξη και την εξέλιξη του φαινομένου με την παρέλευση του χρόνου.