[Εξώφυλλο]

Σπάνιες γαίες στις μαύρες άμμους της περιοχής του Αγγελοχωρίου

Αφροδίτη Ι. Κηπουρού-Παναγιώτου, Στυλιανός Φ. Λαζαρίδης

Περίληψη


Στην παρούσα εργασία μελετώνται μαύρες άμμοι από την περιοχή του Αγγελοχωρίου Θεσσαλονίκης και ιδιαίτερα η χημική τους σύσταση όσον αφορά τις συγκεντρώσεις REE. Οι άμμοι αυτές είναι ποταμοχειμάρριας προέλευσης και το χρώμα τους οφείλεται στην παρουσία βαριών ορυκτών, τα οποία είναι αυτά που περιέχουν στην δομή τους REE. Έπειτα από κατάλληλη επεξεργασία 4 δειγμάτων των άμμων αυτών, όπως πλύσιμο, κοσκίνισμα, ξήρανση και μαγνητικό διαχωρισμό, τα δείγματα αναλύθηκαν για την ορυκτολογική και τη χημική σύστασή τους. Από την ορυκτολογική ανάλυση, που έγινε με XRD, βρέθηκαν τα ορυκτά συστατικά και η ποσοστιαία αναλογία τους. Με βάση την τελευταία επελέγει ένα από τα 4 δείγματα, το δείγμα 3, που περιέχει 40% χαλαζία, 30% πλαγιόκλαστο, 9% μοσχοβίτη, 7% χλωρίτη, 5% μαγνητίτη, 2% τιτανίτη, 3%  ζιρκόνιο, 1% πυρόξενο, 2% δολομίτη και 1% αμφίβολο, για γεωχημικές αναλύσεις. Έτσι τα 7 κλάσματα του δείγματος 3, αναλύθηκαν με ICP-MS στα εργαστήρια MS Analytical και προσδιορίστηκαν οι συγκεντρώσεις των κυρίων στοιχείων και των ιχνοστοιχείων. Το συνολικό δείγμα 3, χαρακτηρίζεται από υψηλή περιεκτικότητα SiO 2 (81,7%), ακολουθεί το Al 2 O 3 (7,2%) ενώ όλα τα άλλα στοιχεία έχουν περιεκτικότητες κάτω από 2%. Από τα ιχνοστοιχεία, αυξημένη είναι η περιεκτικότητα Ba και Sr, 1149 και 202 ppm αντίστοιχα, ενώ το Zr εμφανίζει συγκέντρωση 71 ppm. Συγκρίνοντας τη σύσταση με αυτές των γρανιτικών άμμων από τις περιοχές της Καβάλας και της Σιθωνίας, διαπιστώθηκε ότι τα συγκεκριμένα δείγματα (συνολικό και κλάσματα) έχουν φτωχή περιεκτικότητα σε REE (75 ppm στο συνολικό δείγμα). Με βάση την ορυκτολογική τους σύσταση, οι άμμοι αυτές φαίνεται να είναι προϊόν διάβρωσης κάποιου γρανιτικού πετρώματος. Για αυτό τον λόγο συγκρίθηκαν με τα 2 γνωστά κοντινά γρανιτικά πετρώματα της περιοχής τα οποία είναι ο γρανίτης του Φανού και ο γρανίτης του Μονοπήγαδου. Από τη σύγκριση αυτή, προέκυψε ότι αυτές οι μαύρες άμμοι προέρχονται πιθανότατα από τον γρανίτη του Μονοπήγαδου.

Black sands of Aggelochori area, located close to Thessaloniki, are studied. Their chemical composition and especially the REE concentration are investigated. These sands were derived from fierce rivers and their color is a result of heavy minerals. These heavy minerals contain REE in their structure. After a suitable processing, like washing, sieving, drying and magnetic separation, of 4 samples representative of these sands, they were analyzed for their mineral and chemical composition. The mineral components and percentages were estimated by XRD. The ratio percentage of the minerals helped in the selection of one of the 4 samples, (sample 3) for geochemical analysis. Sample 3 contains 40% quartz, 30% plagioclase, 9% muscovite, 7% chlorite, 5% magnetite, 2% titanite, 3% zircon, 1% pyroxene, 2% dolomite and 1% amphibole,
So, the seven fractions of sample 3, were analyzed with ICP-MS at MS Analytical laboratories, for major and trace elements. The whole sample 3, shows high SiO 2 (81,7%) content is followed by Al 2 O 3 (7,2%), while all the rest major elements have concentrations lower than 2%. Concerning the trace elements of sample 3, Ba and Sr show high concentrations with 1149 and 202 ppm respectively, while Zr shows 71  pm.The major and trace element composition of sample 3 was compared with other compositions of granitic sands from Kavala and Sithonia. From the comparison it was found that these specific samples (whole 3 and fractions) have low REE content (75 ppm in the whole sample). Based on their mineral composition, it was concluded that these sands are products of a granitic rock’s erosion. For this reason they compared
with 2 known granitic rocks existing in the broader area. These are the granite of Fanos and the granite of Monopigado. As a result of this comparison, it is very probably that these black sands come from Monopigado granite.

Πλήρες Κείμενο:

PDF

Αναφορές


ΕΛΛΗΝΙΚΗ

Βενετικίδης Δ. Α., (2012). Ιζηματολογική και πετρολογική μελέτη των Τεταρτογενών κλαστικών ιζημάτων της Μυγδονίας Λεκάνης στη θέση Πλατανόρεμα, Λαγκαδίκιων, Β. Ελλάδα. Διατριβή ειδίκευσης. Θεσσαλονίκη, σ. 92.

Μουντράκης Μ. Δ., (2010). Γεωλογία και γεωτεκτονική εξέλιξη της Ελλάδας. University Studio Press, Θεσσαλονίκη, σ. 375.

Ψιλοβίκος Α. & Αλμπανάκης Κ., (1981). Ιζηματολογική μελέτη για τη συγκέντρωση μαύρης μαγνητικής άμμου στην ακτή του ακρωτηρίου Τούζλα Θεσσαλονίκης. Θαλασσογραφικά, 4, 103-125.

ΞΕΝΗ

Anders B., Reischmann T., Poller U. & Kostopoulos D., (2005). Age and origin of granitic rocks of the eastern Vardar Zone, Greece: new constraints on the evolution of the Internal Hellenides. Journal of the Geological Society, London 162, 857-870.

Boynton W. V., (1984). Geochemistry of rare earth elements: meteorites studies. In: «Rare earth element geochemistry», P. Henderson (Ed). Elsevier, Amsterdam, 63-114.

Christofides G., Soldatos T. & Koroneos A., (1990). Geochemistry and Evolution of the Fanos Granite, N. Greece. Mineralogy and Petrology, 43, 49-63.

Deer W. A., Howie R. A. & Zussman J., (1992). An introduction to the Rock – Forming Minerals, second edition. John Wiley & Sons, New York, p. 696.

Eisenbud M., (1987). Environmental Radioactivity from Natural, Industrial and Military Sources. Academic Press, San Diego, p. 475.

Faure G., (1992). Principles and Applications of Inorganic Geochemistry. Macmillan, New York, p. 626.

Filippidis A., Misaelides P., Clouvas A., Godelitsas A., Barbayiannis N. & Anousis I., (1997). Mineral, chemical and radiological investigation of a black sand at Touzla Cape, near Thessaloniki, Greece. Environmental Geochemistry and Health, 19, 83-88.

Folk R.L., Andrews P.B. & Lewis D.W., (1970). Detrital sedimentary rock classification and nomenclature for use in N. Zealand. N.Z.J. Geol. Geophys., 13, 937-968.

Jolivet L., Faccena C., Huet B., Labrousse L., Le Pourhiet L., Lacombe O., Lecomte E., Burov E., Denèle Y., Brun J.-P., Philippon M., Paul A., Salaün G., Karabulut H., Piromallo C., Monié P., Gueydan F., Okay A. I., Oberhänsli R., Pourteau A., Augier R., Gadenne L. & Driussi O., (2012). Aegean tectonics: Strain localisation, slab tearing and trench retreat. Tectonophysics, DOI 10.1016/j.tecto.2012.06.011.

Koroneos A., (2009). Petrogenesis of the Upper Jurassic Monopigadon pluton related to the Vardar/Axios ophiolites (Macedonia, northern Greece) and its geotectonic significance. Chemie der Erde, 70, 221-241.

Koufos G. & de Bonis L., (2006). New material of Ouranopithecus macedoniensis from Late Miocene of Macedonia (Greece) and study of its dental attrition. Geobios, 39, 223-243.

Koufos G. & Pavlides S., (1988). Correlation between the continental deposits of the Lower Axios Valley and Ptolemais Basin. Δελτ. Ελλ. Γεωλ. Ετ., 20, 9-19.

Michail M., Pipera K., Koroneos A., Kilias A. & Ntaflos T., (2016). New perspectives on the origin and emplacement of the Late Jurassic Fanos granite, associated with an intra-oceanic subduction within the Neotethyan Axios-Vardar Ocean. International Journal of Earth Sciences, DOI 10.1007/s00531-016-1321-4.

Papadopoulos A., Christofides G., Koroneos A. & Hauzenberger C., (2015). U, Th and REE content of heavy minerals from beach sand samples of Sithonia Peninsula (northern Greece). Neues Jahrbuch für Mineralogie – Abhandlungen (Journal of Mineralogy and Geochemistry), 192/2, 107/116.

Papadopoulos A., Christofides G., Pe-Piper G., Koroneos A. & Papadopoulou L., (2014). Geochemistry of beach sands from Sithonia Peninsula (Chalkidiki, Northern Greece). Mineralogy and Petrology, DOI 10.1007/s00710-014-0351-5.

Papadopoulos A., Koroneos A., Christofides G. & Papadopoulou L., (2016). Geochemistry of beach sands from Kavala, Northern Greece. Italian Journal of Geosciences, DOI 10.3301/IJG.2016.01.

Papadopoulos A., Koroneos A., Christofides G. & Stoulos S., (2015). Natural radioactivity distribution and gamma radiation exposure of beach sands close to Kavala pluton, Greece. DE GRUYTER – Open Geosciences, 1, 407-422.

Šaric K., Cvetkovic V., Romer R., Christofides G. & Koroneos A., (2009). Granitoids associated with East Vardar ophiolites (Serbia, F.Y.R. Of Macedonia and Northern Greece): origin, evolution and geodynamic significance inferred from major and trace element data and Sr–Nd–Pb isotopes. Lithos, 108, 131-150.

Schlee J., (1973). Atlantic continental shelf and slope of the United States: sediment texture of the northeastern part. U.S. Geol. Surv., Prof. Pap., 529-L, p. 64

Sinn C. & Schlemmer M., (2014). Aegeis – deep structure & slab rollback in the Mediterranean. RWTH Aachen University, Teaching and Research Area Geology – GED.

Soldatos T., Koroneos A. & Christofides G., (1993). Origin and evolution of the Fanos granite (Macedonia, northern Greece): trace and REE modelling constraints. Τιμητική έκδοση για τον Καθηγητή Α.Γ. Πανάγο, έκδοση Ε.Μ.Π., Αθήνα, Β, 789-812.

ΔΙΑΔΙΚΤΥΑΚΕΣ ΠΗΓΕΣ

Δ1. https://en.wikipedia.org/wiki/Rare-earth_element

Δ2. https://www.jcu.edu.au/advanced-analytical-centre/services-and-resources/resources-and extras/element-to-stoichiometric-oxide-conversion-factors


Εισερχόμενη Αναφορά

  • Δεν υπάρχουν προς το παρόν εισερχόμενες αναφορές.