Τα πιο ισχυρά επεισόδια ανέμων στην ελληνική περιοχή = The most intesive wind episodes in greek area.

Περίληψη

Τα ακραία καιρικά φαινόμενα από πάντα γοήτευαν την ανθρωπότητα, παρακινώντας, έτσι, μελετητές και ερευνητές να ασχοληθούν περισσότερο με αυτά και πιο συγκεκριμένα να ασχοληθούν με τους μηχανισμούς που τους παρήγαγαν αλλά και με τις επιπτώσεις επιφέρουν στα οικοσυστήματα. Οι ακραίες κλιματικές συνθήκες που σχετίζονται με τους ανέμους και τις καταιγίδες, έχουν αντίκτυπο στην οικολογία, στις κατοικημένες περιοχές, στη ναυσιπλοΐα, σε εγκαταστάσεις διαφόρων υποδομών, αλλά ακόμα και στον τουρισμό. Πολλές φορές, ανάλογα με την ισχύ του συμβάντος ανέμου, μπορεί να προκληθεί και απώλεια ζωής.
Βίαια καιρικά φαινόμενα, όπως για παράδειγμα, οι ανεμοστρόβιλοι ήταν γνωστά για τον αρχαίο πολιτισμό. Σχεδόν όλοι οι κλασικοί φιλόσοφοι έχουν δείξει ενδιαφέρον για αυτά και έχουν δώσει εξηγήσεις για τα φαινόμενα. Ο Έλληνας φιλόσοφος Αριστοτέλης (384–322 π.Χ.) σε έρευνά του παρουσίασε ίσως την πιο γνωστή έκθεση των φυσικών ακραίων φαινομένων λέγοντας: «Άρα ο ανεμοστρόβιλος προέρχεται από την αποτυχία ενός αρχικού κυκλώνα να ξεφύγει από το νέφος του». Αργότερα, ο Ρωμαίος ποιητής και φιλόσοφος Titus Lucretius Carus (90-50 π.Χ.) στο έργο του «De Rerum Natura» (Φύση του Σύμπαντος), υπέβαλε έρευνα για δύο μηχανισμούς σχηματισμού ανεμοστροβίλων αλλά και ο Gaius Plinius Secundus, γνωστός ως Πλίνιος ο Πρεσβύτερος (23–79 μ.Χ.), Ρωμαίος φυσικός φιλόσοφος, ανέπτυξε πιο προχωρημένες ιδέες πάνω σε αυτό το θέμα και τις παρουσίασε στο βιβλίο του με όνομα «Φυσική Ιστορία» (Matsangouras et al., 2014).
Έρευνες του Sioutas (2008) έδειξαν ότι παρατηρείται σταδιακή αύξηση των εμφανίσεων ακραίων ανέμων στο Αιγαίο πέλαγος τη χειμερινή περίοδο και κυρίως στο νοτιοδυτικό Πέλαγος. Αντιθέτως, το καλοκαίρι και το φθινόπωρο οι ακραίοι άνεμοι, σύμφωνα με την ίδια έρευνα, φαίνεται να ελαττώνονται στο βόρειο και το νότιο Αιγαίο Πέλαγος αλλά και στο νοτιοανατολικό αντίστοιχα, όπως επίσης ελάττωση ακραίων φαινομένων παρατηρείται και στο Ιόνιο Πέλαγος.
Για αυτό το λόγο, όλο και περισσότεροι μετεωρολόγοι και κλιματολόγοι, στρέφουν το ερευνητικό τους ενδιαφέρον στα ακραία καιρικά φαινόμενα και τις επιπτώσεις που φέρουν στα οικοσυστήματα και την ανθρώπινη ζωή. Ιδιαίτερα σε ό,τι αφορά στο φαινόμενο των ακραίων ανέμων το ενδιαφέρον εστιάζεται στα εξής ερευνητικά πεδία: την κλιματολογική μελέτη με στόχο την κατανόηση των φαινομένου και επεισοδίων και τη συνακόλουθη προσπάθεια εκτίμησής του, τη μελέτη των συνοπτικών, δυναμικών και μικροφυσικών χαρακτηριστικών του, στοχεύοντας στη βραχυπρόθεσμη πρόγνωση, όπου αυτό είναι εφικτό, και στην παθητική προστασία και την αποκατάσταση των ζημιών στις περιοχές που πλήττει.
Λέξεις κλειδιά: άνεμοι, δυνατοί άνεμοι, σίφωνες ξηράς, σίφωνες θάλασσας, επεισόδια δυνατών ανέμων, ταχύτητα άνεμου, επιπτώσεις δυνατών ανέμων, πρόγνωση ανέμων

Extreme weather events have always fascinated humanity, prompting researchers to focus more on them and especially on the mechanisms that produced them and their effects on ecosystems. Extreme weather conditions related to winds and storms have an impact on ecology, residential areas, navigation, facilities, and even tourism. Many times, depending on the strength of the wind event, life loss can be caused. Violent weather phenomena, such as tornadoes, were well- known to ancient civilization. Almost all classical philosophers have shown interest in them and have given explanations for the phenomena. The Greek philosopher Aristotle (384-322 BC) in his research presented perhaps the most famous account of natural extreme phenomena, saying: "So the tornado comes from the failure of an initial cyclone to escape its cloud." Later, the Roman poet and philosopher Titus Lucretius Carus (90-50 BC) in his work "De Rerum Natura" (Nature of the Universe), researched two mechanisms of formation of tornadoes and Gaius Plinius Secundus, known as Pliny The Elder (23–79 AD), a Roman natural philosopher, developed more advanced ideas on this subject and presented them in his book entitled “Natural History” (Matsangouras et al., 2014).
Research by Sioutas, 2008 showed that there is a gradual increase in the occurrence of extreme winds in the Aegean Sea during the winter and mainly in the southwestern Sea. On the contrary, in summer and autumn, extreme wind events seem to decrease in the northern and southern Aegean Sea and in the southeastern respectively, as well as a decrease of extreme weather events has been noticed in the Ionian Sea.
For this reason, more and more meteorologists and climatologists are turning their attention to extreme weather events and their effects. In particular, regarding extreme wind events, the focus is on the following research areas: the climatic study aimed at understanding the phenomenon and episodes and the consequent effort to assess it, the study of its concise, dynamic and microphysical characteristics, aiming at the short-term forecast, where possible, and protection and repair of damaged areas.
Key words: winds, strong winds, tornadoes, funnel clouds, waterspouts, dust devils, velocity of wind, results of strong winds, predict of the winds