Διερεύνηση της μεταβαλλόμενης χωρο-κοινωνικής πραγματικότητας στο οικιστικό δίκτυο. Το Παράδειγμα των Καλαβρύτων

Περίληψη

Η αναζήτηση της «κεντρικότητας» κατά την διερεύνηση των διαδικασιών οικιστικής ανάπτυξης περιοχών με το μοντέλο της «ανοιχτής πόλης», εντοπίζεται τόσο στον ίδιο τον οικισμό όσο και στη σχέση εξάρτησής του με άλλους οικισμούς. Η «κεντρικότητα» είναι αυτή που καθορίζει σε μεγάλο βαθμό την μορφή και τον τρόπο ανάπτυξης του ίδιου του οικισμού αλλά και των εξαρτώμενων ως προς αυτών περιοχών του. Κεντρικό στοιχείο της έρευνας είναι η «κεντρικότητα», που καθορίζει τον χαρακτήρα του οικιστικού κέντρου ενός Καλλικρατικού Δήμου, όπως τα Καλάβρυτα, και αποτελεί σπουδή περίπτωσης της εργασίας, αφού εμπλέκει όλες τις θεματικές μιας ολοκληρωμένης μελέτης, όπως χρήσεις γης, υποδομές, φυσικό, ανθρωπογενές και δομημένο περιβάλλον, δίκτυα, και αποτελεί το μοντέλο για τη δημιουργία ενός «συνεκτικού» Δήμου. Διερευνήθηκαν οι όροι συγκρότησης κεντρικοτήτων, αναζητήθηκε η φυσιογνωμία των οικισμών-κέντρων και καταγράφηκε η λειτουργία τους, λαμβάνοντας υπόψη τις οικονομικές, χωρικές και κοινωνικές ιδιαιτερότητες του πεδίου μελέτης. Επιπλέον, αναδείχθηκε η συνάφεια των οικισμών-κέντρων και οι σχέσεις τους με άλλους τομείς χωρικής παρέμβασης, όπως η εκπαίδευση, η διοίκηση, η υγεία κλπ. Τέλος, η συγκεκριμένη έρευνα προσπαθεί να απαντήσει σε μια σειρά από ερωτήματα όπως κατά πόσο ο αναπτυξιακός- χωρικός σχεδιασμός από μόνος του επαρκεί για την διαχείριση μιας κοινωνικής συνθήκης, σε τι βαθμό οι επιμέρους επιδιωκόμενες κεντρικότητες καταφέρνουν να αλληλεπιδράσουν με τις εκάστοτε κοινωνικές συνθήκες και τέλος, αν είναι εφικτή η κοινωνική συνοχή με την εφαρμογή αναπτυξιακού μοντέλου μιας ανοικτής πόλης.