Σε ένα αγροδιατροφικό σύστημα απρόσωπο και παγκοσμιοποιημένο όπως το σημερινό, το πρόβλημα της αποξένωσης των αστών καταναλωτών από την ύπαιθρο και τα τρόφιμα, τα αυξημένα χιλιόμετρα που διανύουν τα τρόφιμα (τροφομίλια) μέχρι να φθάσουν στο τραπέζι μας, η συνεχής υποβάθμιση του περιβάλλοντος από την εντατικοποίηση στην παραγωγική διαδικασία, το παραγωγιστικό μοντέλο της γεωργίας (με αυξημένη χρήση λιπασμάτων, φυτοφαρμάκων κλπ) με τις τεράστιες επιπτώσεις στην υγεία των καταναλωτών και οι συνεχώς αυξανόμενες τιμές των τροφίμων, εγείρουν σοβαρά ζητήματα που αφορούν στη σχέση της πόλης μετα τρόφιμα. Μ ιας π όλης π ου συνεχώς δ ιογκώνεται κ αι έ ρχεται αντιμέτωπη, ιδιαίτερα υπό την πίεση της πρόσφατης οικονομικής κρίσης, με ανησυχητικά φαινόμενα νεόπτωχων αστών και υποσιτισμού. Στην Ελλάδα (και όχι μόνο) το τελευταίο διάστημα παρατηρούνται δυναμικές πρωτοβουλίες μείωσης της απόστασης μεταξύ καταναλωτών και παραγωγών με την εμφάνιση μιας σειράς κινημάτων αλληλέγγυας οικονομίας και εναλλακτικών διατροφικών δικτύων παραγωγής και διάθεσης, τα οποία αφενός προσπαθούν να επιτύχουν επισιτιστική κυριαρχία και αφετέρου να μειώσουν την απόσταση (γεωγραφική, κοινωνική και οικονομική) μεταξύ της υπαίθρου και της πόλης, μεταξύ των παραγωγών και των καταναλωτών. Το τελευταίο εκτιμάται ότι μπορεί να επιτευχθεί στη βάση τοπικών συστημάτων τροφίμων, τα οποία συνδέουν (χωρίς μεσολαβητές) την πόλη με το χωριό και εισάγουν μια νέα μορφή «κινητικότητας» των τροφίμων καθορίζοντας ακόμη και τα μέγιστα όρια της εγγύς πώλησης. Η παρούσα εργασία επιδιώκει να διερευνήσει το μέλλον των τοπικών συστημάτων τροφίμων όπως το φαντάζονται όμως οι ίδιοι οι γεωργοί, ως ο πρώτος κρίκος αυτής της αλυσίδας. Πρόκειται για μια έρευνα προσέγγισης συμφωνιών με τη χρήση της τεχνικής Delphi σε ειδικά επιλεγμένη ομάδα ειδικών-γεωργών οι οποίοι ασκούν τη γεωργία (καλλιέργεια κηπευτικών) σε αγροτικές περιοχές γύρω από το αστικό κέντρο της Θεσσαλονίκης και συγκεκριμένα σε χωριά με μέγιστη απόσταση τα 50 χλμ. από την πόλη. Βασικός στόχος αυτής της προσέγγισης, που ανήκει στις ποιοτικές μεθόδους και συγκεκριμένα στις μεθόδους διερευνητικής πρόβλεψης, ήταν να γίνει προσπάθεια εύρεσης συναίνεσης μεταξύ των γεωργών, ως προς το βασικό ερώτημα πώς φαντάζονται το μέλλον της αγροδιατροφικής αλυσίδας. Το ερευνητικό κομμάτι ξεκινά αρχικά με την καταγραφή των «τροφομιλίων» εποχιακώνφρούτων και κηπευτικών σε βασικά σημεία λιανικής πώλησης στο αστικό κέντρο της Θεσσαλονίκης. Η καταγραφή έγινε χρησιμοποιώντας τη μέθοδο του μυστικού επιθεωρητή. Στη συνέχια οι γνώμες των ειδικών (εν προκειμένω των γεωργών) καταγράφησαν διαδοχικά σε 3ις γύρους με σκοπό να καταλήξουμε σε πιθανές μελλοντικές συνθήκες οι οποίες έχουν και τον μέγιστο βαθμό συναίνεσης. Τα πιθανά σενάρια που π ροκύπτουν για το μέλλον της αγροδιατροφικής αλυσίδας όπως το φαντάζονται και το συμφωνούν οι ίδιοι οι γεωργοί είναι δυνατόν να συμβάλλουν στο σχεδιασμό πολιτικών και μέτρων στήριξης τοπικών συστημάτων παραγωγής, ένα θέμα σύγχρονου προβληματισμού, τόσο σε θεωρητικό όσο και σε επιχειρησιακό επίπεδο. Εξάλλου, «το παρελθόν και το παρόν είναι βέβαιο ότι δεν επιδέχονται βελτιώσεις. Αν θέλουμε να διαχειριστούμε με επιτυχία τις όποιες δραστηριότητές μας θα πρέπει να εστιάσουμε στο μέλλον αλλά να βρούμε τρόπους να το προσεγγίσουμε μέσα από τις αποφάσεις τις οποίας πρέπει να λάβουμε σήμερα».

10ο Διεθνές Γεωγραφικό Συνέδριο; 10th International Geographical Congress; Πόλη; Τροφομίλια; Τοπικά συστήματα παραγωγής; μικροί γεωργοί; Τεχνική Delphi City; Foodmiles; Local food production; small farmers; Delphi technique